Wethouder Wouter Struijk over jeugdwerkers

Sommige mensen hebben een roeping om iets voor kinderen te willen betekenen. Zij willen kinderen helpen, juist als ze kwetsbaar zijn, om ze een kans te bieden in onze dynamische en soms ingewikkelde samenleving. Jeugdwerkers doen dat!

Gisteren staakten zij. Een historisch moment. Want wat zij willen is kinderen een betere toekomst geven, ook als zij hier zelf een stapje harder voor moeten zetten. Dat zij nu staken zegt iets over de urgentie, de druk en noodzaak om de jeugdzorg onder de aandacht te brengen en in beweging te krijgen.

Niet omdat alles fout gaat en de decentralisatie van de jeugdzorg richting gemeenten niet goed is. Wel omdat alles onder druk staat door nieuwe structuren, nieuwe samenwerkingspartners, gebrek aan geschoold personeel, stijgende zorgvraag en beperkt budget. De toenemende dynamiek in de samenleving én de totale verandering van het stelsel vraagt om een fikse investering. Niet alleen uit te drukken in geld, maar ook in tijd, aandacht en inspiratie.

Die investering gun ik onze jeugdwerkers, maar bovenal die kwetsbare kinderen waar zij het voor doen. Doordat iedereen onder druk staat, zie ik te vaak wilde discussies over schuldvragen, met als grootste belang iemand aan te wijzen die het fout heeft gedaan. Dan lijken we elkaars tegenstanders in plaats van samenwerkingspartners. Het zou moeten gaan over de hulpvraag van het kind. Door wachtlijsten worden kinderen later geholpen, waardoor problemen kunnen verergeren. Door ingewikkelde casuïstiek durven sommige organisaties geen behandeling op te starten en staan kinderen voor een dichte deur. Door te durven investeren kan er weer ruimte en lucht ontstaan voor jeugdzorgwerkers, ouders en kinderen. De kinderen verdienen beter!

Om kinderen de hulp en veiligheid te kunnen bieden die zij nodig hebben, is het belangrijk dat er een goede samenwerking is tussen alle betrokken partijen. Dat we gebruik maken van elkaars expertise en van elkaar kunnen en mogen leren.
Dat kan alleen als we als gemeenten samenwerken met jeugdhulpaanbieders ondersteund met extra budget vanuit het rijk. Zodat we tijd en ruimte hebben om creatieve oplossingen te bedenken met de belangen van het kind centraal.

Ik ben meerdere keren meegelopen met jeugdwerkers en zij met mij. Weten wat de ander drijft om je horizon te verbreden en elkaar beter te begrijpen, helpt je om de stip op de horizon te bewaken. De horizon kan soms totaal verschillend zijn, maar de stip is vaak dezelfde: een kind dat veilig en kansrijk kan opgroeien.

Wat we nodig hebben zijn dus ambassadeurs van de Jeugdzorg, waaronder kinderen, ouders, jeugdwerkers, ambtenaren en bestuurders om die stip te bewaken. Het zou helpen als het rijk ons daartoe in staat stelt, zodat we ook daadwerkelijk vorm kunnen geven aan hulp en veiligheid zoals het rijk dat bedoeld heeft. Zo kunnen de gemeenten hun gewenste verantwoordelijkheid pakken door keihard aan de slag te gaan. Ik kijk daar naar uit en durf die uitdaging aan met al die jeugdwerkers om ervoor te zorgen dat de kinderen krijgen waar zij recht op hebben!