Motie grenscorrectie Oudenhoorn in Hellevoetsluis aangenomen

In haar laatste reguliere raadsvergadering vóór het zomerreces nam de Hellevoetse gemeenteraad unaniem een motie aan om de door Oudenhoorn zo gewenste grenscorrectie mogelijk te maken. Onder de argusogen op de publieke tribune van een ruime groep inwoners uit deze kern werd dit onderwerp in bespreking gebracht. Deze motie was het initiatief van de PvdA-fractie in Hellevoetsluis en werd van meet af aan breed ondersteund door de fracties van alle andere partijen.

Bij de inleiding van deze motie gaf fractievoorzitter Henk Joosten nog eens aan dat zonder het initiatief van de laatste dagen van de fractievoorzitters van Hellevoetluis, de gemeente Nissewaard waarschijnlijk op 1 juli jongsleden al het besluit genomen zou hebben om deze grenscorrectie af te blazen. Tevens benadrukte hij dat het onlangs gevoerde verkennende gesprek tussen de twee colleges uitsluitend had geleid tot de uitspraak dat er de komende maanden onderzoek wordt gedaan om uit te wijzen dat een grenscorrectie kansrijk is; dit terwijl het er niet om zou moeten gaan om vast te stellen of dit kansrijk is, maar om klip en klaar vast te stellen dat men de mening van de Oudenhoornaars zal honoreren, en de gesprekken slechts nodig zijn om te bepalen hoe tot deze grenscorrectie zal worden gekomen en onder welke voorwaarden. Ook werd aangegeven dat er gerede twijfels zijn of de berekening door Nissewaard van de financiële gevolgen van de grenscorrectie wel klopt, waarbij dan ook de aanzet werd gegeven om deze berekening te laten overdoen door een onafhankelijke derde, bij voorkeur de Provincie. Het was en is immers nooit de bedoeling geweest dat Hellevoetsluis hieraan zou verdienen (noch dat Nissewaard er aan zou verliezen). Zonder een onafhankelijke arbiter zou het anders twijfelachtig zijn of de partijen er wel uit komen, zeker als een van hen op voorhand al een erg negatief financieel plaatje heeft voorgeschoteld.

Vervolgens gaf de heer Spoon, fractievoorzitter van de VVD-fractie, aan dat het er op leek dat de berekening van de financiële gevolgen door Nissewaard meer leek te zijn geboren om de grenscorrectie tegen te houden, dan als juiste voorstelling van de financiële effecten. Hij ging vervolgens in op de logica dat Oudenhoorn zich bij Hellevoetsluis wenst aan te sluiten, en vroeg uiteindelijk aan het college om aan te geven of zij deze motie zou afraden, dan wel zou voorstellen om deze enkele maanden op te schorten om te bezien of de huidige gesprekken vanzelf tot een juist resultaat zouden leiden.

Daarna volgde de heer Kap, fractievoorzitter van het IBH, die benadrukte dat de beloftes van verschillende partijen in de ten tijde van de Nissewaardse verkiezingen nu wel nagekomen moesten worden, en hij sprak zich dan ook onomwonden uit de motie te steunen.

In haar 1e termijn wees ook mevrouw Meerman, fractievoorzitter van het CDA op de duidelijke wens van de inwoners en de verkiezingsbeloften die nu ingelost dienden te worden. Zij heette Oudenhoorn dan ook warm welkom in Hellevoetsluis en sprak haar ondersteuning voor de motie uit.

Mevrouw Bakker, fractievoorzitter van D66, vulde de beraadslaging nog aan met een ander perspectief, namelijk dat er wel veel aandacht van voor de financiële gevolgen, maar dat ook om de inhoud moest gaan, namelijk ‘wat kan Hellevoetsluis Oudenhoorn bieden?’. Deze handschoen werd echter nauwelijks opgepakt, misschien wel omdat het sterkste argument vóór grenscorrectie is dat de inwoners van Oudenhoorn dit zelf willen.

Daarop was de beurt aan de portefeuillehouder in de persoon van de burgemeester de heer Tempel, die zijn antwoorden formuleerde na een korte schorsing om binnen het college zijn standpunt te bepalen. Hij memoreerde dat de gemeente Hellevoetsluis zich bewust op de vlakte had gehouden vanuit de visie dat eerst college en raad van Nissewaard aan zet waren. Dat dit door het college van Nissewaard was uitgelegd als ‘Hellevoetsluis wil hier niet over praten’ had dan ook geleid tot een oproep van de fractievoorzitters uit Hellevoetsluis om duidelijk te maken dat dit bezijden de waarheid was, en dat Hellevoetsluis wel degelijk bereid was te praten. Vervolgens legde hij uit dat de besprekingen voornamelijk nodig waren om de financiële gevolgen te toetsen en bij te stellen, maar dit was voor de heer Joosten aanleiding om bij interruptie aan de burgemeester te vragen of beide colleges het er ook over eens waren dat de grenscorrectie er moet komen. Kon of wilde de burgemeester daar geen antwoord op geven? Hij kwam in deze fase namelijk niet verder dan te vertellen hoe het proces zou moeten verlopen, maar vermeed zorgvuldig om aan te geven of Nissewaard zich al dan niet uitgesproken had om de wens van de Oudenhoornaars te honoreren. Uiteindelijk stelde de portefeuillehouder aan de raad voor om de motie aan te houden, dan wel om het aspect van de ‘financiële arbiter’ met een slag om de arm toe te passen: nu nog niet, maar pas in een later stadium als zou blijken dat de twee college er in onderling overleg niet uit konden komen.

Opnieuw volgde een schorsing, deze keer om de raadsfractie de gelegenheid te geven hun mening te stroomlijnen. De heer Joosten heropende de beraadslagingen met de constatering dat Nissewaard zich niet had uitgesproken over het voornemen de wens van Oudenhoorn te honoreren, en dat het dus onjuist zou zijn om de motie aan te houden. Wel deed hij de concessie om de oproep om een onafhankelijke derde aan te stellen in de motie uit te stellen tot 1 november 2015, als de huidige besprekingen dan zouden blijken te stagneren. Met deze aanpassing kon de portefeuillehouder zich in de inhoud van de motie vinden, en deze werd vervolgens door de unanieme raad ondersteund, tot de zichtbare (en hoorbare) opluchting van de inwoners uit Oudenhoorn.

Klik hier om de aangenomen motie “Grenscorrectie Oudenhoorn”te lezen

En nu ligt de bal dus voor een aantal maanden bij de colleges van Hellevoetsluis en Nissewaard, waarbij onze fractie duidelijk van mening is dat het toch niet zo kan zijn dat ‘schip van grenscorrectie alsnog op de klippen van de Hoornse Hoofden zal stranden’. Het kan niet anders dan dat Nissewaard nu twee dingen duidelijk weet:

• de bewoners van Oudenhoorn weten duidelijk wat zij willen: over naar Hellevoetsluis
• het college en de raad van Nissewaard weten dat Hellevoetsluis deze wens ondersteunt en over de financiën wel (!) wil praten.

Weliswaar begrijpen wij dat ons college zich terughoudend opstelde vanuit het principe dat Hellevoetsluis niet primair gaat over een dergelijk correctie, maar het had ons college gesierd als het zelf het initiatief had genomen om de onjuiste stelling van Nissewaard ‘Hellevoetsluis wil er niet over praten’ direct zelf te ontzenuwen, en niet te wachten dat de fractievoorzitters van onze raad het voortouw namen. In elk geval laat het zien hoe deze raad haar kaders stelt. Mijns inziens: Proficiat!, raad, ik ben trots op u.

Democratie lijkt soms zo moeilijk, maar is eigenlijk o zo eenvoudig.