Leve de empathie!

Door Wouter Struijk op 10 februari 2020
STEL JEZELF DE VRAAG: zou er ook een andere kant aan het verhaal zitten?
Het lijkt wel een trend, een nieuwe norm, om snel en ongehinderd door enige kennis een ander te veroordelen of af te branden ongeacht of het kostbare vrijwilligers, hardwerkende dienders of hele bevolkingsgroepen zijn. In mijn dagelijks werk ben ik voortdurend bezig om juist verbindingen te leggen en verschillen te overbruggen. Niet alleen vanuit de overtuiging dat we samen meer voor elkaar kunnen betekenen, maar vooral doordat ik in de praktijk zie dat dat meerwaarde oplevert. Verschillen of diversiteit leveren andere inzichten op en scherpt de dialoog over een oplossingsrichting. Er is echter wel 1 voorwaarde en dat is luisteren naar de ander en je verplaatsen in zijn of haar situatie. Kortom, empathie! Als we niet bereid zijn te luisteren naar een ander, maar vooral ons eigen gelijk willen halen dan levert dat helemaal niets op. Je denkt alleen dat je zelf fantastisch bent, maar je bereikt eigenlijk nooit een verbetering terwijl deze onbewust op de loer kan liggen. Om die reden is mijn opinie op deze stormachtige zondagmorgen per definitie discutabel, want ook ik heb de waarheid niet in pacht.
Volgens mij is de kracht nu juist om op zoek te gaan naar de gemeenschappelijkheid of naar het gelijk van de ander om een volgende stap te zetten, namelijk naar vooruitgang: hand in hand.
Ik maak me dan ook enorm kwaad (van binnen) over een voorbeeld zoals het onderstaande bericht, maar heb bewust even gewacht er iets van te vinden. Misschien zit er namelijk wel een andere kant aan het verhaal. Is het zelfs in deze situatie toch nog net even anders als het lijkt. Een verantwoordelijkheid aan iedereen die voor zichzelf een mening wil vormen. Juist politici hebben die verantwoordelijkheid. Als je je volk wilt dienen moet je weloverwogen keuzes maken en je bewust zijn van mogelijke nuances, onzekerheden en dingen die je simpelweg niet weet. Als je dat niet doet dan dien je alleen jezelf.
Al het nieuws dat je ontvangt is gekleurd, komt ergens vandaan en ligt per definitie genuanceerder. Als je daar nu vanuit gaat dan levert dat veel meer positieve energie op, minder frustratie en meer hoop voor de toekomst. Het leven is namelijk niet zwart-wit. Leve de empathie!
Wouter Struijk

Wouter Struijk

Ik ben Wouter Struijk (1988) geboren in Spijkenisse, opgegroeid in Hekelingen en nu samen met Loes weer woonachtig in Spijkenisse. Als voormalige postbode ben ik goed bekend in alle wijken en buurten van Spijkenisse, maar als voormalig dorpsbewoner van Hekelingen ben ik ook bekend met de unieke identiteit van dorpskernen. Ik ben op school gegaan

Meer over Wouter Struijk